efor sarf ettim ama boşuna

efor sarf ettim boşunadır
ellerimi kazıdım toprağa
hergün bakımını yaptım
hergün budadım
hergün çapaladım
ama; boşuna, yandı gitti
tüm orman, tüm hayat!..
bir ev yapmaya çalıştım kumlarını kardım
yollarını düzettim
tahtalarını kendi ellerimle, oydum!
yağmur yağdı kalmadı, o ev sel oldu gitti
yemek yaptım, içine kendi alın terimi koydum
ancak; içine yoldu girdi , kıl girdi
bir yazı yazdım, bir kitap yazdım
-boşuna gitti o kitap çünkü; matbaada elektrikler kesildi
çıkmadı o' kitap
ders çalıştım, çok çalıştım ancak; hast a oldum sınava giremedim
gitti...
efor sarf ettim
yollar kaçtı
efor sarf ettim
yıllar yok oldu
en sonunda öldüm!...


bazen , çalıştıkların boşuna gitti
emeğini sömürdüler
-vatanını sömürdüler
-seni-sömürge alıp -sattılar
sanki malmışsın gibi
-çalışmaların hep , boş geldi!!
efor sarf ettim ama boşuna!

öldüğün hayattı kimi zaman
-bildiklerin bilemediklerin vardı
-unuttuklarındı
-her şey beyninde tıkalı kalırdı
-bazen zincirde kıramazdın
-yaptıkların boşuna giderdi
çakmak gibi de yanardın
yırtılmış kağıt yaprakları
-işte...
sonrası post modern karanlıktı
-bildiklerin bilemediklerin -seni bu hale getirdi
-efor sarf ettim ama boşunadır.

     -hep korkardın şu hayatta, çalıştıkların boşuna gitsin
-hep yarım kalsın
düşündüklerin -ölsün
*öldüğünde
artık -duyulamasın seslerin
-kalk yaz olup biteni derdin
düşüncelerini -ölmeden
-düşünceyi toprağın altına gömmeden
-sessiz ölümdü
-sessiz efor
-ya kucak aç
-ya defol
-efor sarfettim ama boşuna!!

-boşversene sen yalan dünya!

seversin ama boşuna,
mektup yazarsın
telgraf çekersin
mail atarsın
mesaj atarsın
ararsın ama boşuna hep bşuna
beklersin ama hep boşuna hep ayrılık
hep zulüm
hep yalan
hep talan
seversin
beklersin
yine yalan
bir kağıt parçası gibi yıkılırsın
-sonrası, seversin ama boşunadır!!     

-yine, yalandı tüm ayrılıklar tüm uğraşılar
-sonrası, hep zulümun kahrını çekersin sen

''dün özleyenler''

''özlemezdi sen''
-yine yalanın rüzgarına takıldı saçlarını
yırtıkperde gibi düşüncelerin
çaput misali sürüyor hayat

-yine, bir aşktan
-çaput rüzgarına
çaput yollarına

çaput yırtıldı sonrası, sen denizin dibinde küçük bir balık olmaya
denizin dibinde ölü bir ruh!!
ya da düşüncelerin içinde boğluan bir deniz kzı
oluverirsin
bir gün elbet
yalnızdın ama boşuna!!

gönlün hint fakiri misalidir bir gün daha

sonrası, tanrı ölüyorumdum

-ölüm, beni korkutmazdı
zalimin, zulümüde

-ey tanrı attın şu dünyaya
-şu marsalara
-şu, her kare köşeye

ey tanrı cehenneminde yanmaya geldim
-zaten gelmiştim
yak beni her gün cehennemlerinde
tanrım ben günahkar
cehenneminde korkamdım zaten
-zaten, dünyadaki hayvalardan korktuğum kadar

ey tanrım cehenneminde yanıyorum zaten
-efor sarf ettim boşuna
ben cehennemlik kulum hala!!