bir intihar mektubu

ağmur yağdı
seller aktı canımda kanımda
hayat yalanmış bir kez daha anladık

sonrası kardeşim intihar etmek istemiş
daha gençkken hayat ona zulüm gellmiş
gözyaşları akmışta kimse anlamış bok gibi yaşamda
zalimmiş hayat
yağmur yağdı bak

sonrası, acılar olmuş
lağobolar tıkanmış
tıkanan gözyaşları gibi

sonrası keşke ben de ölsem diye düşünürmüş insan
niye böyle diye

yalnız gözyaşlarını dökersin de kimse duymaz
ölümün seslerini intiharı

gizli kapıların ardında ağladın da kimse dinlemedi şirlerini
aspirin alıp ölmek vardı bu gece
tüm bu olanlardan sonra

o kadar kolaymış belki de

keşke ben de intihar edebilsem şu hayatta
şu hayattadır

-dır
-işte

bak tırnaklarım kopttu şu hayatta

ölümün ardından,
gelmeyecek olan mahşerlere isyandır bu!
-bu!
 nice intiharı yaşar gönlüm
bir kilsenin üstünden çanların üstünden atlamak vardı bu gece

-sen de hap alıp ölürsün belki
her gece

geberip gitmek var şu godoş hayattan
tecavüzcü hayattan

iyileşmiyor gönlüm
iyileşmiyor bu gün

gözyaşlarım yağmurdan farksızdı
farksız

dağınık hayattta
keşke ben de arkadalarından gitseydim
gözyaşlarına şiir yazacağıma

bu gün öldüğüm gündür benim.
ambulans sesleri çalar içim.