bir kez daha kara temmuzlar

bir kez daha kara temmuzlar
bir daha hüzünler
bir kez daha saçlarımızon
yanması
bir daha acıların sesi
ve ben
2 temmuzları
5 temmuzları
unuturmayalım derken
kendim unutmuşum
o göz yaşlarını!
bu hayatta ilerlerken
bir kez daha acıların gölgesini gördüm
insanların katladilişini
madıkta
erzzincan'da kemaliye'de
insanları gördüm
çaresiz
aç susuz
öldürülen bebekleri gördüm
kan dolu
ve onlar kan kusuyorlardı
kan!
onlar kan'a yolculuğun vatanın aşıklarıydı
şimdi nerdeler
toprak'ın altında
ya onların katilleri yakalandı mı?
-hayır
serbest bırakıldı
hayattan alacakları var!