zikzaklı hezeyanlardayız
hiçbir zaman kimin ne olduğu belli değil
herkesin, ilişkileri ggelip geçiçi
her gün daha,
her gün daha sevişmelere
iftiraları atıyorlar
sanki, o mutluluğu acıyı anlayacaklar gibi
yine, yalnızları oynuyorsun zaten
duvarın, arkasından
gözyaşların geliyor sonra...
kafa ağrıların
sinirlerin harplerin
neyse yalnız gönlüm
bu hayat böyle....
hep yalnızsındır esasında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder